Η προσέγγιση μου βασίζεται στις αρχές της ψυχοδυναμικής ψυχοθεραπείας (Φροϋδικό μοντέλο), αλλά ενσωματώνει στοιχεία και από άλλα θεραπευτικά σχήματα (γνωσιακή, υπαρξιακή θεραπεία) προκειμένου να προσαρμοστεί στις ανάγκες του κάθε θεραπευόμενου.

 

Η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας που λαμβάνει χώρα χάρη στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στο θεραπευόμενο και το θεραπευτή. Με όχημα τους ελεύθερους συνειρμούς, ο θεραπευόμενος καλείται να έρθει σε επαφή με συναισθήματα και αντιλήψεις στα οποία δεν είχε πρόσβαση μέχρι τώρα (ασυνείδητο) και να τα επεξεργαστεί.

 

Ο θεραπευτής λειτουργεί ως «συνοδοιπόρος» που ακούει με προσήλωση, θέτει ερωτήματα, και διευκολύνει τη διαδικασία, επιτρέποντας στο θεραπευόμενο να εμβαθύνει στη δική του εμπειρία. Με τη διερεύνηση του τρόπου που οι πρώιμες εμπειρίες του παρελθόντος χρωματίζουν τις παρούσες αντιλήψεις, ο θεραπευόμενος κατορθώνει να αναγνωρίσει τα επαναλαμβανόμενα δυσλειτουργικά μοτίβα της ζωής του και να τα διαφοροποιήσει.

Αυτό που πρεσβεύει η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία είναι ότι ο τρόπος που σχετίζεται το κάθε υποκείμενο, επαναλαμβάνεται αναπόφευκτα στη θεραπευτική σχέση (φαινόμενο «μεταβίβασης»). Π.χ. ένα άτομο που έχει πρόβλημα με την οικειότητα μπορεί να δυσκολευτεί να ανοιχτεί στο θεραπευτή του, ενώ αυτός που φοβάται την απόρριψη μπορεί να προσπαθεί να είναι ένας ιδιαίτερα "καλός" θεραπευόμενος από φόβο μην «απορριφθεί» από το θεραπευτή. Επομένως, η καρδιά της θεραπευτικής διαδικασίας είναι η ίδια η αναγνώριση της μεταβίβασης που οδηγεί και στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού.